پیش بینی تعهد زناشویی بر پایه عواطف خودآگاه (شرم و گناه) و تمایزیافتگی خود دردانشجویان متأهل

نوع مقاله : پژوهش اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی،تهران،ایران

2 کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد‌، تهران مرکزی

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی تعهد زناشویی بر پایه عواطف خودآگاه (شرم و گناه) و تمایزیافتگی خود در بین دانشجویان متأهل بود.
روش:پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز تشکیل می‏دهند که در سال تحصیلی 91-92 مشغول به تحصیل بودند. از جامعه مذکور تعداد110 دانشجوی متاهل به روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول نمونه گیری کریچی و مورگان(1979) انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسش نامه های تمایزیافتگی خود (DSI)، آزمون عاطفه خودآگاه (TOSCA-2)و پرسش نامه تعهد زناشویی (MCQ) جمع‏آوری شدند و با استفاده آزمون‏های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره به شیوه همزمان و گام به گام تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‏های پژوهش نشان داد که تمایزیافتگی خود با تعهد زناشویی رابطه مثبت معنادار (01/0p<)، احساس شرم با تعهد زناشویی رابطه منفی معنادار (01/0p<) دارند و این دو متغییر در مجموع قادر به پیش بینی 36 درصد از واریانس تعهد زناشویی هستند. همچنین نتایج نشان داد که بین احساس گناه با تعهد زناشویی رابطه معناداری وجود ندارد و این متغیر توانایی پیش بینی تعهد زناشویی را تدارد.
نتیجه‌گیری: بنابراین می‏توان نتیجه گرفت افرادی که سطح تمایزیافتگی بالاتری دارند و همچنین کمتر احساس شرم می‏کنند، تعهد زناشویی بیشتری دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Prediction of Marital Commitment based on Self- Conscious Affects (Shame and Guilt) and Self-Differentiation among Married University Students

نویسندگان [English]

  • Salman Zarei 1
  • Fatemeh Hosseingholi 2
1 PhD Student in Counseling, University of Allameh Tabatabaee,Tehran, Iran
2 MA in Educational psychology, University of Tehran Islamic Azad
چکیده [English]

Purpose: The aim of present study was to predict marital commitment base on self–conscious affects (shame and guilt) and self- differentiation among married university students.
Methods: The research method was correlation. The research population was composed of married university students that studied at Central Branch of Tehran Islamic Azad University in academic year of 91-92.A total of 110 married university students were selected via simple sampling using Krejcie & Morgan (1979) sampling method. Data were collected using Differentiation of Self Inventory (DSI), Test of Self Conscious Affect (TOSCA-2), and Marital Commitment Questionnaire (MCQ). Data were analyzed using Pearson correlation and Enter and Stepwise multiple regression analysis.
Findings: Results showed that self-differentiation has a positive significant relationship with marital commitment (p<0/01), shame has a negative significant relationship with marital commitment (p<0/01) and these two variables was significantly predictive 36 percent of the variance of marital commitment. Also results showed that there is not a significant relationship between guilt and marital commitment and wasn’t significantly predictive of marital commitment.
Conclusion: So, it can be concluded that individuals with higher levels of self-differentiation and low levels of shame could experience more level of marital commitment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Marital Commitment
  • Self – Differentiation
  • Self- Conscious Affect

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 17 دی 1391
  • تاریخ پذیرش: 01 اردیبهشت 1392

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار