اثربخشی روش آموزشی حل مسئلۀ اجتماعی در ارتقاء تعامل مادر-کودک در مادران کودکان آهسته ‏گام

نوع مقاله : پژوهش اصیل

نویسندگان

1 استادیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشگاه پیام‏ نور،تهران،ایران

2 استاد ممتاز روانشناسی، دانشگاه تهران

3 استاد روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران

4 دانشیار روانشناسی، دانشگاه تهران،تهران،ایران

5 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد واحد اردبیل

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش آموزشی حل مسئلۀ اجتماعی در ارتقاء‏ تعامل مادر- کودک (پذیرش فرزند، بیش‏ حمایت‌گری، سهل‏ گیری، طرد فرزند) در مادران کودکان آهسته‏ گام‏ انجام شد.
روش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع نیمه‏ آزمایشی با طرح پیش‏ آزمون، پس ‏آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیۀ مادران کودکان آهسته ‏گام‏ مدارس استثنایی شهر اردبیل در سال 1391 تشکیل می‏دادند، 48 نفر از مادران کودکان آهسته‏ گام‏ به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و سپس در دو گروه جایگزین شدند. برای گروه آزمایش، آموزش حل مسئلۀ اجتماعی اعمال شد و گروه کنترل، هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. داده ‏ها‏ به روش اندازه‏ گیری‌های مکرر مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش حل مسئلۀ اجتماعی در ارتقاء تعامل مادر-کودک مادران کودکان آهسته‏ گام‏ مؤثر بوده است و میانگین نمرات مادران گروه آزمایش نسبت به مادران گروه کنترل در پرسشنامه تعامل مادر-کودک افزایش یافته بود.
نتیجه ‏گیری: بنابراین، می ‏توان نتیجه گرفت که روش حل مسئلۀ اجتماعی برای کاهش مشکلات ناشی از داشتن کودک آهسته‏ گام و به ویژه ارتقاء تعامل مادر-کودک مؤثر می‏باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Social Problem Solving Training on Mother-Child Interaction among Mothers with Slow Paced Children

نویسندگان [English]

  • Seifollah Aghajani 1
  • Golam Ali Afrooz 2
  • Mohammad Narimani 3
  • Mohammad Bagher GhobariBonab 4
  • Zeynab Mohsenpur 5
1 Assistant Professor of Psychology and Exceptional Education, Payame Noor University, Tehran, Iran
2 Professor of Psychology, University of Tehran, Tehran, Iran
3 Professor of Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardebil, Iran
4 Associate Professor of Psychology, University of Tehran, Tehran, Iran
5 Graduate Student, Clinical Psychology, Azad University, Ardebil, Ardebil, Iran
چکیده [English]

Purpose:The purpose of this study was to investigate the effect of social problem solving training on mother-child interactionamong mothers with slow-paced children.
Methods: The design of the study was a quasi-experimental pretest posttest control group design. The population of this research constituted of slow-paced primary school students in Ardabil in 2012. 72 slow-paced children were randomly selected and then divided into three groups of which the experimental group received training in social problem solving. Data analysis was done by running Multivariate Repeated Measures.
Findings: The results showed that social problem-solving training, improves mother-child interaction by affecting slow-paced children.
Conclusion: The findings suggest that social problem solving training can solve or reduce social problems of children with disabilities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • social problem solving
  • Mother-Child Interaction
  • Slow Paced Children

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 10 خرداد 1393
  • تاریخ پذیرش: 25 شهریور 1393

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار