بررسی نقش کیفیت ارتباط زوجین در پیش بینی احساس تنهایی

نوع مقاله : پژوهش اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران

2 دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس

3 استادیار روانشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی

چکیده

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کیفیت ارتباط زوجین در پیش بینی احساس تنهایی در میان دانشجویان متأهل می‌باشد.
روش: این پژوهش مقطعی- توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد. نمونه پژوهش مشتمل بر 196 نفر (114 زن و 80 مرد)، است که به شیوۀ تصادفی طبقه‏ای از خوابگاه‏های‏ متأهلین دانشگاه‏های تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه‏های مقیاس کوتاه تنهایی اجتماعی و هیجانی بزرگسالان SELSA-S و کیفیت ارتباط زوجین پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از روش‏های آماری همبستگی، رگرسیون و آزمون t صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین کیفیت ارتباط زوجین و سه خرده مقیاس احساس تنهایی، رابطه منفی و معناداری وجود دارد و کیفیت ارتباط می‏تواند 27 درصد از واریانس مربوط به خرده مقیاس تنهایی رمانتیک، 17 درصد از واریانس تنهایی خانوادگی و 8 درصد واریانس تنهایی اجتماعی را تبیین کند. در کیفیت ارتباط زوجین، تفاوت معناداری بین گروه زنان و مردان مشاهده نشد، اما در خرده مقیاس های احساس تنهایی، زنان در خرده مقیاس تنهایی رمانتیک میانگین معنادار بالاتری داشتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به این یافته‏ها می‌توان نتیجه گرفت که کیفیت ارتباط زوجین می‏تواند در احساس تنهایی آنها نقش داشته باشد. بنابراین در انجام مداخله‏ های مربوط به خانواده، تقویت و بهبود کیفیت ارتباط زوجین به عنوان روش مناسبی برای کاهش احساس تنهایی و عواطف منفی و افزایش شادکامی و سلامت روان شناختی پیشنهاد می‏گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Role of Couple Relationship Quality in Predicting of Loneliness

نویسندگان [English]

  • Mozhgan Patoo 1
  • Fereshteh Haghighat 2
  • Hamid Reza Hassanabadi 3
1 Ph.D student in psychology, University of TarbiatModares,Tehran Iran
2 Ph.D student in psychology, University of TarbiatModares, Tehran, Iran
3 Assistant Professor of psychology, University of Kharazmi, Tehran, Iran
چکیده [English]

Purpose: The aim of this study is to investigate the effect of relationship quality and loneliness among married students.
Methods: This study is cross sectional-descriptive and co-relational.  The sample consists of 196 subjects (114 females and 80 males) that selected by stratified random manner from the married students in Tehranuniversities, they answered to Couple Relationship Quality and Short Version of the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA-S) questionnaires. The data were analyzed using statistical correlation,regression and t test methods.
Findings: Findings show thatthere is a significant negative relationship between quality ofcouples relationship and three subscales of loneliness; The quality ofcouples relationshipcan be explained  27% of the variance in romantic loneliness, 17% of the variance infamily loneliness, and  8% of the variance in social loneliness. There was no significant difference between men and women in couple's relationship quality, but in loneliness subscales, women had significantly higher mean in romantic loneliness.
Conclusion: According to this research, it can be concluded that quality of the couple relationship   involved in their loneliness. So in intervention related to the family, strengthen and improve the quality of relationships is recommended as a good way for reducing negative emotions and loneliness and increasing happiness and psychological health.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Couples Relationship Quality
  • Family Loneliness
  • Social Loneliness
  • Romantic Loneliness