اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخشی در ارتقاء سازگاری زناشویی زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره

نوع مقاله : پژوهش اصیل

نویسندگان

1 دانشیار گروه روان شناسی بالینی دانشگاه شاهد،تهران،ایران

2 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه شاهد

3 استاد گروه مشاوره دانشگاه تربیت معلم

4 دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخشی بر ارتقاء سازگاری زناشویی انجام شد.روش: بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از میان کلیه زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به کلینیک سلامت خانواده در طی سال های 1385 تا 1386، تعداد 16 زوج داوطلب انتخاب شدند و سپس به تصادف به دو گروه کنترل و آزمایشی منتصب گشتند. گروه آزمایش که دربرگیرنده 8 زوج بودند تحت زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخشی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل هیچ گونه درمانی را دریافت نکردند. البته در ابتدا از 16 زوج خواسته شد تا ابزار سنجش مورد استفاده در این پژوهش یعنی پرسشنامه سازگاری زناشویی را تکمیل نمایند. این پرسشنامه دو مرحله پیش آزمون و پس ازمون بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید.
یافته ها: تحلیل نتایج با استفاده از آزمون U من ویتنی نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخشی منجر به ارتقاء نمرات سازگاری زناشویی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردد (001/0 P =) و این برنامه درمانی همچنین منحر به افزایش معنادار میانگین نمرات خرده مقیاس های سازگاری زناشویی شامل تفاهم (000/0P = )، جاذبه (034/0P=)، رضایت (002/0P=) و ابراز احساسات (048/0P=) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید.
نتیجه گیری: بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر خود نظم بخشی می تواند به عنوان یک برنامه درمانی مفید در ارتقاء سازگاری زناشویی در زوجین  به کار رود

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of Self RegulatoryCouple Therapy on Marital conflict, Adjustment and Divorce

نویسندگان [English]

  • Rasuln ravshan 1
  • Alireza Alinaghi 2
  • Bagher Sanai 3
  • Mahdiyeh Melyani 4
1 Associate Professor, Department of Clinical Psychology, Shahed University, Tehran, Iran
2 MSc Clinical Psychology, Shahed University, Tehran, Iran
3 Professor, Department of Counseling, Tarbiat Moalem University, Tehran, Iran
4 Ph.D. student of psychology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Purpose: This study examined the effectiveness of Self-regulation couple therapy to enhancing marital adjustment.
Methods: This study administrated by using accessible sample, 16 couples with marital problems were choose from all the couples referred to the Family Health Clinic during 2006 to 2007 then the sample was randomly assigned to two groups. Experimental group (EG) consisted of 8 couples received self-regulation couple therapy and control group (CG) did not. “Dyadic adjustment scale” was administered to 16 couples before indentation.  This scale was used in pre and post assessment in two groups.
Findings: The results of this study using Mann-Whitney Test showed that self regulation couple therapy increase the couple’s marital adjustment (P = 0.001) in EG to CT. In addition to total score in this scale, this invitation could be enhanced sub scales: consensus (P = 0.000), satisfaction (P = 0.002), affection expression (P = 0.048) and cohesion (P = 0.034).
Conclusion: Findings demonstrated that self-regulation couple therapy might be an efficient intervention to enhance marital adjustment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • self-regulation couple therapy
  • marital adjustment

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 15 فروردین 1391
  • تاریخ پذیرش: 03 تیر 1391

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار