تأثیر برنامه غنی‌سازی ارتباط بر سازگاری زناشویی زوج‌ها

نوع مقاله : پژوهش اصیل

نویسندگان

1 دانشیار گروه مشاوره دانشگاه خوارزمی،تهران،ایران

2 کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه خوارزمی

3 دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه خوارزمی

چکیده

هدف: سازگاری زناشویی حالتی است که در آن برای زن و شوهر احساس رضایت و شادی از ازدواج و از یکدیگر وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه غنی‌سازی ارتباط بر سازگاری زناشویی زوج‏ها انجام گرفت.
روش: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه‏تجربی و طرح پیش‏آزمون و پس‏ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیۀ زوج‏های داوطلب شهرستان بردسکن بود. نمونه شامل پژوهش 12 زوج (6 زوج در گروه کنترل و 6 زوج در گروه آزمایش) بودند که به روش نمونه‌گیری داوطلب با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش در 6 جلسه مشاوره گروهی به شیوه رویکرد غنی‌سازی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل تحت هیچ مداخله‌ای قرارنگرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سازگاری دونفری اسپانیر (1976) بود که زوج‏های گروه آزمایش و کنترل در دو مرحلۀ پیش آزمون و پس‌آزمون آن را تکمیل کردند.
یافته‌ ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط آزمون آماری تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج تفاوت معناداری را بین دو گروه در سازگاری زناشویی، رضایت زناشویی، همبستگی دو نفری و توافق دو نفری نشان داد، اما در متغیر ابراز محبت تفاوت معناداری بین دو گروه مشخص نشد.
نتیجه‏ گیری: از یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان درراستای مداخلات بالینی و درمانی استفاده کرد و سازگاری زوج‌ها را افزایش داد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Enhancement Program on Marital Adjustment

نویسندگان [English]

  • Ali Mohamad Nazari 1
  • Mohsen Taheri Rad 2
  • Masoud Asadi 3
1 Assistant Professor of Educationand psychology, UniversitofKharazmi,Tehran Iran
2 MA in counseling, UniversityofKharazmi, Tehran, Iran
3 PhD Student in Counseling,UniversityofKharazmi, Tehran, Iran
چکیده [English]

Purpose: Marital adjustment as the state in which there is an over all feeling in husband and wife of happiness and satisfaction with their marriage and with each other. The aim of this study was to investigate the effectivenessof relationship enhancement Program on marital adjustment.
Methods: The research procedure was quasi-experimental with pretest- posttest and control group design. The population of the study was volunteer couples in Bardaskan city. consisting sample group of 12 couples(6 couples in the control group and 6 in the experimental group). randomly assigned into experimental and control group. The experimental group participated in 6 sessions of Relationship Enhancement Program, while the control group did not receive any treatment. "Spaier dyadic adjustment,1976" used as pretest, posttest and follow up measure.
Findings:Results of ANCOVA(analysis of covariance) revealed significant difference between groups in dyadic satisfaction, dyadic cohesion and dyadic consensus, but no significant difference between groups in flectional expression.
Conclusion: The findings can be used in therapeutic and clinical intervention increase the couple adjustment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Relationship Enhancement Program
  • adjustment
  • couples