هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی همراه با آموزش خانواده بر مؤلفه‌های مرتبط با خودکشی در میان دختران اقدام کننده به خودکشی بود. طرح پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های نیمه آزمایشی بود که از طرح گروهی پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه استفاده می‌کند. جامعه پژوهش حاضر را تمام دختران دارای پیشینه خودکشی در شهرستان سنندج تشکیل می‌دادند که پس از ارزیابی بالینی اولیه و کسب ملاک‌های ورود به پژوهش، تعداد 18 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت داوطلبانه در دو گروه آزمایش (8 نفر) و گواه (10 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش، 12 جلسه هفتگی گروه‌درمانی شناختی رفتاری همراه با آموزش خانواده را دریافت داشتند. ابزارهای مورداستفاده پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II)، پرسشنامه افکار خودکشی بک (BSII) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) بودند. برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد که گروه‌درمانی شناختی رفتاری همراه با آموزش خانواده اثر معنی‌داری بر کاهش علائم افسردگی، افکار خودکشی گرا و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان داشته است. دستاوردهای درمانی، در پیگیری 3 ماهه همچنان حفظ شده بودند. می‌توان گروه‌درمانی شناختی رفتاری همراه با آموزش خانواده را به‌عنوان درمان گروهی اثربخش برای دختران دارای افکار خودکشی گرا به کاربست.
Effectiveness of cognitive- behavioral group therapy along with family training on components associated with suicide in girls attempted to suicide
چکیده [English]
This study aimed to examine the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy along whit family education on components related with suicide among girls' suicide attempters. The design of this study was quasi-experimental with pretest, posttest, and control groups. Eighteen girls subsequent to primary clinical assessment and obtaining study requirements, in accessible method selected and voluntarily assigned to either experimental (n=8) or a wait list control group (n=10). The experimental group received 12-weekly cognitive-behavioral group therapy along family education sessions. The Beck Depression Inventory (BDI-II), Beck Suicidal Ideation Inventory (BSII), and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ) were used as the outcome measures. All subjects completed measures at pretest; posttest and 2-months follow up periods. Data analyzed with analysis of covariance (ANCOVA). The results showed that cognitive-behavioral group therapy along whit family education has significant effect on reducing of depression, suicidal ideation, and negative cognitive emotion regulation strategies, but this intervention was not effective on the reduction of hopelessness. Treatment gains remained over 3 month's follow-up period. Cognitive behavioral group therapy along with family education could implemented as effective group treatment for girls with suicidal ideations.
کلیدواژه ها [English]
cognitive-behavioral group therapy, family education, Depression, suicidal ideation, cognitive emotion regulation strategies
مراجع
منابع
انیسی، جعفر. فتحی آشتیانی، علی. سلیمی، سید حسین. احمدی نوده، خدابخش (1384). ارزیابی اعتبار و روایی مقیاس افکار خودکشی بک در سربازان، مجله طب نظامی. سال هفتم، شماره 1، 37-33.
بختیار پور، حمید. (1389). مقایسه عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی والدین نوجوانان اقدام کننده و غیر اقدام کننده به خودکشی. پایان‌نامه ارشد. دانشگاه غیرانتفاعی علم و فرهنگ تهران.
پیری، کامیار. (1391). مطالعه پدیدار شناختی خودکشی: موردمطالعه خودکشی‌های ناموفق شهرستان آبدانان. پایان‌نامه ارشد. دانشگاه کردستان.
جلیلیان، اکرم بانو. (1391). شناخت رابطه شبکه اجتماعی با اقدام به خودکشی. پایان‌نامه ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی تهران.
فتی، لادن؛ بیرشک، بهروز؛ عاطف وحید، محمدکاظم؛ و دابسون، کیت استفان. (1384). ساختارهای معنا گذاری/طرح‌واره‌ها، حالت‌های هیجانی و پردازش شناختی اطلاعات هیجانی: مقایسه دو چارچوب مفهومی. فصلنامه اندیشه و رفتار،42، 326-312.
کاویانی، حسین (1387). بررسی پایایی و روایی مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی(HADS)، پرسشنامه سلامت عمومی(GHQ-28)، فهرست وارسی صفات خلقی Mood Adjectives) Checklist و (BDI در جمعیت بالینی در مقایسه با گروه سالم. گزارش پژوهش. دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان روزبه.
یوسفی، فریده (1382). الگوی علی هوش عاطفی، رشد شناختی، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و سلامت عمومی. رساله دکترای روان‌شناسی تربیتی. دانشگاه شیراز.
یوسفی، ناصر (1393). مقایسه تأثیر درمان مذهب محور و درمان وجودی در کاهش میل به خودکشی در میان دانشجویان. طرح پژوهشی، دانشگاه کردستان.
Anthony, S (2013). Cognitive – behavioral therapy for adolescent depression and suicidal. Journal Child Adolescence Psychiatric Clinic. 20 (2), 191 - 204.
Bhar, S. S., & Brown, G.k. (2012). Treatment of Depression and Suicide in order Adulte. Cognitive and Behavioral Practice. 19(2012) 116-125.
Bridge, J. A., Horowitz, L, M., Fontanella, M, C, A., Grupp-Phelan, J., & Campo, J, V. (2014). Prioritizing Research to Reduce Youth Suicide and Suicidal Behavior. Am J Prev Med:47(3S2): 229-234.
Garnefski, N., Legerstee, J., Kraaij, V., van den Kommer, T., & Teerds, J. (2001). Cognitive coping strategies and symptoms of depression and anxiety: a comparison between adolescents and adults. Journal of Adolescence, 25, 603–611.
Gross, J. J., & John, O. P. (2014). Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 85, 348-362.
Hofmann, S. G., & Asmundson, G. J. (2008). Acceptance and mindfulness-based therapy: new wave or old hat? Clinical Psychology Review, 28, 1-16.
Joormann. J. Meghan E. Quinn. (2014). Cognitive Processes and Emotion Regulation in Depression. Journal of Depression and Anxiety.31(4), 308 – 315.
Joormann. J. (2013). Selective attention faces following recovery from depression. Journal of Abnormal Psychology. 116, 80-85.
Goldberg, D. (2014). The “NICE Guideline” on the treatment of depression. Journal of Epidemiologia e Psichiatria Sociale. 15, 11-15.
Karen, W (2012). Family – Based Cognitive – Behavioral Treatment For suicidal Adolescents. Journal Cognitive and Behavioral Practice.19, 301 – 314.
Karol, L. K (2003). Family – Strengthening Approaches for the prevention of youth problem behaviors.Journal American Psychologist. 58 (7), 457-465.
Kudinova, A. Y., Owens, M., Katie, L. Burkhouse, Kenneth, M. Barretto, George A. Bonanno, & Brandon, E. Gibb. (2015). Differences in emotion modulation using cognitive reappraisal in individuals with and without suicidal ideation.Journal of Cognition and Emotion.10(2), 221 – 230.
Lowry F. (2014). Vagus nerve stimulation effective in resistant depression. Medscape Medical News. 13 (4), 34-42.
Leahy, R. L. Holland, J. F. (2012). Treatment Plans and Interventions for Depression and Anxiety Disorders. New York, London. 16-53.
Mennin, D. S., Fresco, D. M. (2014). Delineating components of emotion and its dysregulation in anxiety and mood. Psychopathology Behavior Therapy, 38. 248- 302.
Nock, M. K., Leg, R. C. (2014). Prevalence of and risk factors for suicide attempts versus suicide gestures: Analysis of the National Comorbidity Survey. Journal of Abnormal Psychology, 115, 616-623.
Nolen-Hoeksema, S., Wisco, B. E., & Lyubomirsky, S. (2008). Rethinking rumination. Perspectives on Psychological Science, 3, 400−424.
Pratt, D. (2014). Suicide in recently released prisoners: A population based cohort study. Lancet, 368,119-123.
Rosenbaum, J (2014). A Treatment development trail of a Cognitive – Behavioral. Family Treatment for Adolescent Suicide Attempters.Available online.
Robinson, J. Hetrick, S. (2015). Can an internet-based intervention reduce suicidal ideation, depression and hopelessness among secondary school student? Journal of Early intervention in psychology.10, 28-35.
Wells, K. C. (2015). Parent and conjoint parent-adolescent sessions. Duke University Medical center. Retrieved 2015, from https:// trialweb. dcri. duke. edu/tads/tad/manuals/TADS-CBT.pdf.
Wenzel, A. Brown, G. Beck, A. (2009). Cognitive Therapy for Suicidal Patients.Washington: American psychological Association.
Witte, T. K., Fitzpatrick, K. K., Joiner, T. E., &Schmidt, N. B. (2005). Variability in suicidal ideation: A better predictor of suicide attempts than intensity or duration of ideation? Journal of Affective Disorder, 88, 131-136.
ابتدای صفحه